Waarom voelt een wedstrijd over tien kilometer heel anders dan een trainingsloopje van dezelfde lengte? Doe je normaal bijna gedachteloos je hardloopschoenen aan om vanuit huis een stukje te rennen, nu heb je buikpijn, zweethandjes en moet je elke vijf minuten naar het toilet. De wedstrijdspanning doet je hart sneller kloppen en zorgt ervoor dat je na drie minuten inlopen al nat bent van het zweet. Waar is die mooie balans?
Gaan voor het ‘echie’
Al die spanning zit uiteraard in je hoofd. Je weet dat dit voor het ‘echie’ is. Er staan geliefden langs de kant en iedereen kan tijdens het aanmoedigen zien waar je al die maanden voor getraind hebt. En of je vooruit bent gegaan. Je wilt indruk maken en dus ben je al dagenlang bezig met pasta stapelen en de wedstrijd visualiseren. Je staat opgefokt aan de start en je bent er helemaal klaar voor. Knetterhigh van de adrenaline.
Het stofje adrenaline kan voor wonderen zorgen. Het doet je uit de startblokken schieten. Je voeten roffelen als nooit tevoren over het asfalt. Maar zoals zo vaak in het leven, een overdaad aan adrenaline is ook niet goed. Dat maakt namelijk dat je lijf te graag wil. Je staat te stijf van de zenuwen en kan daardoor nooit je ritme vinden. Je benen voelen als lood. Je schiet inderdaad uit de startblokken, maar na twee kilometer hangt je tong al op je schoenen. En god, wat is de finish dan nog ver.
Het is duidelijk. Die wedstrijdspanning zit je op zo'n moment lelijk in de weg en zorgt dat je niet op het juiste moment kunt pieken. Om echt een goede wedstrijd te lopen zal je dus de juiste balans tussen spanning en ontspanning moeten vinden.
Adrenaline en ritme
Waar is die balans?
Daar zijn natuurlijk wel een paar tips voor:
1 Ben je bang voor de afstand (haal ik die tien kilometer wel?), zorg dan dat je tijdens je trainingsloopjes af en toe een stuk verder loopt. Dan hoef je je daar geen zorgen meer om te maken.
2 Bedenk van tevoren goed hoe hard je wilt lopen. Maak een schema per kilometer, koop een sporthorloge en houd iedere kilometer je tijd in de gaten. Zo weet je precies of je gevoel klopt en of je in het begin niet veel te hard gaat. Vooral als je voor het eerst wedstrijden gaat lopen, is het goed om je hieraan te houden. Veel sneller gaan kan verderop in je hardloopleven altijd nog.
3 Eet goed, drink goed, slaap goed. Zorg dat je in de avonden voor de wedstrijden een gestructureerd schema aanhoudt. Elke dag op dezelfde tijden eten en slapen. Zo zorg je voor een goede nachtrust en verschijn je fit aan de start.
4 Loop lekker lang in en doe dan ook een paar versnellingen. Zo ren je de ergste zenuwen uit je lijf en begin je wat relaxter aan de race.
5 Je doet het voor je zelf. Echt. Je rent niet voor anderen, je rent omdat je het zelf wilt. Laat je niet opnaaien, opfokken of opjagen. Snoer pushende huisgenoten de mond. Als ze bijdehand gaan doen, moeten ze zelf maar inschrijven voor een wedstrijd.
Zet ‘m op, geniet van de wedstrijd en besef dat na de finish alle pijn is vergeten en je ongestoord mag ontspannen op de bank.
Sebastiaan Timmermans